Armpie
Pack Dog
De Reisjoernaal van h’t heer Klaas Leeuw en een nooi van Helsdingen- Waterberg en Limpopovallei Oktober 2015
De dag van ons Heer den 22ste Obtober 2015
Houd er rekening mee dat Het journaal van Klaas Leeuw een reisverslag en geen reisverhaal is: het was niet Klaas Leeuw doel om een zo spannend mogelijk verhaal te vertellen. Sommige passages zijn een beetje langdradig doordat er niet zo veel gebeurt. Als dat je stoort, mag je deze passages best wat sneller lezen. Als je doorleest zul je merken dat Klaas Leeuw ook genoeg ongelooflijke, spannende en spectaculaire dingen meemaakt.
Engelse Imperiale Blokhuise by de Warmbaddens
So vetrokke wij dan uit Pretoria as de son opkommen. Nader niemand mee wil gaanen na de woeste noorde, bied een dame van Helsdingen aan om op de reis te vergesel. Dat is een pure paard eksplorasie. Wij ken elkaar glad nie, so groet ons een ander met de hand. Wij vertrek met een zwart plavei pad na Nylstroom. By de Bar van Wim meet wij een brekfis. Dan voort tot op een grondige afdraai na Driefontein. Daar vinde wij wingerdstokken zoals daar de weerbarstige Fransmanne aan de Kaap geplant. De weg is veel sand en die paarde swoeg om op die wieletjes te bly. De weg gaat in een fraaie valley. Wij benader de weste dan keer dit Noord. Daar gaat wij deur een poort. De poort is een sawwe oorgang van de eerste plato van de Waterberg. De poort zyn genaamd “Tarentaalstraat”. Tarentaalstraat was vroeger Jaren die poort tot de Bosveld. In de poort is een graf van een gestorwe Britse soldaat. Wanner my groot-oupa buffels en olifanten geschote had in de 1890-1910 het hulle de poort gebruik. Maar die reen is veels kaars, so de poort is heel vaal.
Tarentaalstraat
Wij gaat verder Noord na die plato. Soos ons op de weg is na Sukses. Maar hier tuzzen Vaalwater en Naboom is de berg seer hoog. Als je na de weste kyk is daar alleen berg. 30km tot in die blou. Teen de ooste zinj daar ook alleen bergen te zijn. Bloubergen voor 30km. Seer fraai. Dat hat my te denke aan die grootse zanger Johannes van Kerkorrel en dat Gereformeerde Blues Band. Zijn woorde sal ik nooit vergeet.
Bergen zover als een kan sien
Maar de reisbring my ook naar de volle sirkel. Mijn grootvader hat in de winters hier in de Palalavallei olifante en buffels geschoten. De waarde van ‘n buffel was zijn vel. En buffels eet de gras van de beeste. Een ernstige pes. En naauw staat ek hier en na een eeu staan daar buffels. Maar hierdie maal is die prys van ‘n buffel veel meer werd as zijn vel alleen.. Een gedenkwaardige moment in tijd voor my.
Buffels terug in de Bosveld na een eeu
Nguni Beeste. een Grrot stoet maar die bulle moet fiks so draf 'n tien taal voor een bakkie met gehuurde Zimbabwiers
Wij reis verder Noord na Marken, steeds in veel dike zand. Dig by Kwalata Speel Plaas (Game Ranch) wag ik op de dame van Helsdingen maar sy komt niet. Ik draai terug en sien in die verte een zwart spikkel in die dik sand.
Een bakkie mit witman en witvrou ry om haar maar bied geen hulp nie. Dat laat my denk aan die parmantige samaritaan. Eers kom verby een Leviet en een Fariseer. Zoals de redder daag ik op de toneel. De dame van Helsdingen zet regop, haar skouer bezeerd en die BMW het sommige schade. Maar reisbaar. Wij maak de BMW staan en sy haat op haar weg. Maar iets is niet wel met my fiets. Een pap voorband. En ik weet de dame van Helsdingen nog dieper zand aangedurf het en sy sal niet trug kommen. So ry ik die dik sand met pap band tot na de zand. Daar staat ik. Ik pomp die band maar daar zijn geen keer. So draai ons om terug na Vaalwater. Gelukkig hat ek 4mm rubberbinne banden en lieters slym in band so ry wij 60km naas Vaalwater. 30km op de zwart plavei.
By Vaalwater haal ons Hanwil bande. De man segt hy sal my een man gee wat weet van bande. So vind wij dat die value los gesckeur het. Na 30 minute hat hy de band gerepereer als een nuwe een. Nou vraagt ek. 3 Dae van te vore gaat ek na Bike Tyre centre in Valhalla om ‘n bad om te ruil. Die takhaar wat daar werk segt: “een doring (wat daar is zijn), die binne band kan nie gerepeeer word niet, kyk hier is slyme in. Jy sal nuwe band moet kry. Dit kan nie herstel word nie” So verkoop hy mij een nuwe binneband. Nou kom ek hier in Vaalwater en ‘n man herstel niet een Klein gaatjie, hy herstel de hele losgescheurde valve! En als by de Boere kom segt almal “Daai takhaar vat je vir een ride! Ons hestel sulke tires elke dag hier in die Bosveld”. So mijn denk van Bike Tyre Centre in Valhalla. Ik dink dat hulle idiote zijn, en skelm daarby. Hulle sal my niet weer sien.
Whieeeerr, whieer fast forward. Ons reis verder met de zwart plavei naar Baltimore. Dit zijn alreeds 4 uur en met sandpad gaat wij dat niet maak. Maar iewers het elke boer langs de weg besluit om hun vlakvarken naas te pad te laat wei.
Waar zijn daardie verdompte varken? De weg na Baltimore is een van dieper slachgaten. Ona arriveered by Bosveld Skerm na donker
En als donker kom raak die varken meer en zeer groter en gevaarliker. De weg vanaf Marken naar Baltimore was een maal een zwart plavei, maar dat zijn niet meer. Wij slaap bij Bosveld Skerm naas Baltimore. Een genotvolle dag. Elkeen in zinj eie tentkamer.
Dag 2 De Dag van ons Heer Vrijdag den 23ste Oktober 2015
Na de aktie van het vorige dag vetrek ons op een reis Noord na Swartwater en Pontdrif, al met die rivier langs.
De dag van ons Heer den 22ste Obtober 2015
Houd er rekening mee dat Het journaal van Klaas Leeuw een reisverslag en geen reisverhaal is: het was niet Klaas Leeuw doel om een zo spannend mogelijk verhaal te vertellen. Sommige passages zijn een beetje langdradig doordat er niet zo veel gebeurt. Als dat je stoort, mag je deze passages best wat sneller lezen. Als je doorleest zul je merken dat Klaas Leeuw ook genoeg ongelooflijke, spannende en spectaculaire dingen meemaakt.
Engelse Imperiale Blokhuise by de Warmbaddens
So vetrokke wij dan uit Pretoria as de son opkommen. Nader niemand mee wil gaanen na de woeste noorde, bied een dame van Helsdingen aan om op de reis te vergesel. Dat is een pure paard eksplorasie. Wij ken elkaar glad nie, so groet ons een ander met de hand. Wij vertrek met een zwart plavei pad na Nylstroom. By de Bar van Wim meet wij een brekfis. Dan voort tot op een grondige afdraai na Driefontein. Daar vinde wij wingerdstokken zoals daar de weerbarstige Fransmanne aan de Kaap geplant. De weg is veel sand en die paarde swoeg om op die wieletjes te bly. De weg gaat in een fraaie valley. Wij benader de weste dan keer dit Noord. Daar gaat wij deur een poort. De poort is een sawwe oorgang van de eerste plato van de Waterberg. De poort zyn genaamd “Tarentaalstraat”. Tarentaalstraat was vroeger Jaren die poort tot de Bosveld. In de poort is een graf van een gestorwe Britse soldaat. Wanner my groot-oupa buffels en olifanten geschote had in de 1890-1910 het hulle de poort gebruik. Maar die reen is veels kaars, so de poort is heel vaal.
Tarentaalstraat
Wij gaat verder Noord na die plato. Soos ons op de weg is na Sukses. Maar hier tuzzen Vaalwater en Naboom is de berg seer hoog. Als je na de weste kyk is daar alleen berg. 30km tot in die blou. Teen de ooste zinj daar ook alleen bergen te zijn. Bloubergen voor 30km. Seer fraai. Dat hat my te denke aan die grootse zanger Johannes van Kerkorrel en dat Gereformeerde Blues Band. Zijn woorde sal ik nooit vergeet.
Bergen zover als een kan sien
Maar de reisbring my ook naar de volle sirkel. Mijn grootvader hat in de winters hier in de Palalavallei olifante en buffels geschoten. De waarde van ‘n buffel was zijn vel. En buffels eet de gras van de beeste. Een ernstige pes. En naauw staat ek hier en na een eeu staan daar buffels. Maar hierdie maal is die prys van ‘n buffel veel meer werd as zijn vel alleen.. Een gedenkwaardige moment in tijd voor my.
Buffels terug in de Bosveld na een eeu
Nguni Beeste. een Grrot stoet maar die bulle moet fiks so draf 'n tien taal voor een bakkie met gehuurde Zimbabwiers
Wij reis verder Noord na Marken, steeds in veel dike zand. Dig by Kwalata Speel Plaas (Game Ranch) wag ik op de dame van Helsdingen maar sy komt niet. Ik draai terug en sien in die verte een zwart spikkel in die dik sand.
Een bakkie mit witman en witvrou ry om haar maar bied geen hulp nie. Dat laat my denk aan die parmantige samaritaan. Eers kom verby een Leviet en een Fariseer. Zoals de redder daag ik op de toneel. De dame van Helsdingen zet regop, haar skouer bezeerd en die BMW het sommige schade. Maar reisbaar. Wij maak de BMW staan en sy haat op haar weg. Maar iets is niet wel met my fiets. Een pap voorband. En ik weet de dame van Helsdingen nog dieper zand aangedurf het en sy sal niet trug kommen. So ry ik die dik sand met pap band tot na de zand. Daar staat ik. Ik pomp die band maar daar zijn geen keer. So draai ons om terug na Vaalwater. Gelukkig hat ek 4mm rubberbinne banden en lieters slym in band so ry wij 60km naas Vaalwater. 30km op de zwart plavei.
By Vaalwater haal ons Hanwil bande. De man segt hy sal my een man gee wat weet van bande. So vind wij dat die value los gesckeur het. Na 30 minute hat hy de band gerepereer als een nuwe een. Nou vraagt ek. 3 Dae van te vore gaat ek na Bike Tyre centre in Valhalla om ‘n bad om te ruil. Die takhaar wat daar werk segt: “een doring (wat daar is zijn), die binne band kan nie gerepeeer word niet, kyk hier is slyme in. Jy sal nuwe band moet kry. Dit kan nie herstel word nie” So verkoop hy mij een nuwe binneband. Nou kom ek hier in Vaalwater en ‘n man herstel niet een Klein gaatjie, hy herstel de hele losgescheurde valve! En als by de Boere kom segt almal “Daai takhaar vat je vir een ride! Ons hestel sulke tires elke dag hier in die Bosveld”. So mijn denk van Bike Tyre Centre in Valhalla. Ik dink dat hulle idiote zijn, en skelm daarby. Hulle sal my niet weer sien.
Whieeeerr, whieer fast forward. Ons reis verder met de zwart plavei naar Baltimore. Dit zijn alreeds 4 uur en met sandpad gaat wij dat niet maak. Maar iewers het elke boer langs de weg besluit om hun vlakvarken naas te pad te laat wei.
Waar zijn daardie verdompte varken? De weg na Baltimore is een van dieper slachgaten. Ona arriveered by Bosveld Skerm na donker
En als donker kom raak die varken meer en zeer groter en gevaarliker. De weg vanaf Marken naar Baltimore was een maal een zwart plavei, maar dat zijn niet meer. Wij slaap bij Bosveld Skerm naas Baltimore. Een genotvolle dag. Elkeen in zinj eie tentkamer.
Dag 2 De Dag van ons Heer Vrijdag den 23ste Oktober 2015
Na de aktie van het vorige dag vetrek ons op een reis Noord na Swartwater en Pontdrif, al met die rivier langs.
