Matewis
Race Dog
- Joined
- Sep 23, 2013
- Messages
- 2,477
- Reaction score
- 127
- Location
- Soneike, Kuilsrivier
- Bike
- BMW R1150GS Adventure
Laasjaar kon nie ek of Robin die 1150 Bash bywoon nie omdat dit op redelike kort kennisgewing gereël is en my reisprogram by die werk redelik intens is gedurende die laaste gedeelte van die jaar.
Vroeg hierdie jaar het ons die vraag gevra oor hoe waar en wanneer en Brian aka daPeeg het gesê ons hou sommer 'n Weskaap ene die jaar. Abrahamskraal het dadelik by my opgekom as 'n geskikte venue aangesien dit ongeveer 400km uit Slaapstad is en net af van die hoofroete wat die Noorde en die Suide met mekaar verbind. 'n Feeskommitee is saamgestel en goukyk is 'n datum vasgemaak en name het so stelselmatig begin invloei.
Intussen het die jaarlikse Soetes & Sop ook op Abrahamskraal plaasgevind en van die manne wat hulle hande in die lug gesit het om die Bash by te woon was so nuuskierig dat hulle 'n nuwe bakkie in Worcester gekoop het, en dit as verskoning gebruik het om af te vlieg Kaap toe, die bakkie op te tel en te kom inloer op Abrahamskraal net om te sien hoe lyk dit!!
Agter die skerms het baie beplanning en heen en weer plaasgevind om dit 'n memorable bash te maak vir almal en om te sorg soveel as moontlik mense kan dit bywoon.
Die aanloop het begin, Whatsapp groep is gestig en stelselmatig het die opgewondenheid begin groei soos die datum nadergekruip het. Die vraag is ge-opper oor t-hemde en plakker vir die Bash en daar het in 'n oogwink 'n paar van die IT manne op die verskillende hobbels in die pad konsentreer en kort voor lank was die hemde-en-plakker probleem iets van die verlede. Tussen Jay en die 2 Brian's laat hulle goed sommer gou gebeur.
My foon het ook begin lui oor manne wat vrae het oor die roetes na die plaas, die venue self asook wat hulle kan verwag en moet saambring etc. Die manne wat die luukse akkommodasie verkies het is ingedeel in kamers en die DORM manne het stelselmatig die saaltjie volgemaak terwyl 'n groot gedeelte manne besluit het hulle gaan kamp. Gelukkig verleen die weer hom meestal die tyd van die jaar na 'n lekker kamp ervaring en lekker sonskyn weer.
Die manne uit die Noorde moet ongelukkig bietjie verder ry en het dus al bietjie vroeër weggespring as ons manne in en om Slaapstad. Planne is gemaak en daar is boekgehou van die manne se vordering so van regoor die land. ALL roads leads to Abrahamskraal!
So bietjie geskiedenis oor die plaas wat ek sommer van die internet afgelaai het:
History of the Farm
Abrahamskraal offers a fascinating history. In the early 1900’s a little bit of gold was discovered on a nearby farm. Mr. Struben, a British citizen, who was involved in gold mining at Pilgrims Rest bought Abrahamskraal in the hope that this area will become the next profitable goldfield.
Unfortunately, this dream never came true. He then employed William van der Bijl and his wife Debora to manage the farm for him. The beautiful gabled Cape Dutch farmhouse, which functions as a luxurious guest house today, was designed and built in 1912 by William. William and his wife Debora developed an interest in their respective fields, paleontology, and botany during their stay on the farm. Both of them made an important contribution towards research in these fields.
In 1945 Dirk van Vuuren bought Abrahamskraal for sheep farming and since then it still belongs to the same family. In the year 2002, Johan and Hestie started renovating the old farmhouse after it was not in use for 30 years. Since then the farmhouse, as well as the farm cottage, serves as guesthouses. An old school building on the farm has also been transformed into a very popular wedding and function venue.
Today the Damara sheep still graze on the healthy Karoo vegetation while many travelers come here to enjoy the serenity of the farm.
My eie geskiedenis met Abrahamskraal kom ook al 'n mooi klompie jare aan. Voor daar enigsins krag op die plaas was en water nog buite op 'n donkie warmgemaak is het ek al my jongman spore hier op die plaas kom los. In "hindsight", op 38-jarige ouderdom is dit juis hierdie ervarings wat my die mens gemaak het wat ek vandag is. Ek probeer ook hierdie ervarings vir my dogtertjie oordra en probeer ook ander mense bekendstel aan dit. Vergun my die geleentheid om so bietjie dieper te raak. Ek het die spesifieke quote al in een van my vorige blogs gebruik maar dit is elke keer nog steeds vir my treffend:
My groot droom is om eendag my eie stukkie grond te hê. Hoef nie groot te wees nie, maar dit moet wees waar ek kan teruggaan na die basiese en die natuur en kan gaan mens raak. Om "HAPPY" te wees het vir elke persoon 'n ander betekenis. Sommige soek 'n stewige bankbalans, vinnige karre, 'n mooi man/vrou, kinders of watookal.
Appel se nuwe liedjie Jagter kom nou so onwillekeurig by my op:
Los vir my daar, daar doer in die bosveld,
Want die lewe begin, waar die teerpad eindig
Onder die ou Moepanie
Voel dit Heilig
Los vir my daar, want daar is ek veilig
Ek wil die oggend begin, met 'n blik vol koffie
En in die aand gaan bad, onder die hitte van 'n donkie
Ek is jagter, ek het my siel in die bos verloor, en in die vol maan opgespoor
Tussen die guarrie bos, waar die Kudu spook en 'n jakkals tjank soos 'n geweerskoot
Ek is jagter Vat my bosveld toe
Ek is jagter Vat my bosveld toe
Waar 'n bosveld is, daar lê my hart,
Langs 'n rooi grondpad en hakkiesdraad
By die ou plaashek, dis waar ek sal wag,
Dis waar die manne bymekaar kom, so begin die jag
Want dis hier waar jy, my kan neer lê,
waar ek lang geprekke met die Oubaas het.
As daar, soos in my geval, so bietjie boere-bloed deur jou are druis, dan raak jy mens as jy in die veld is, met 'n trop skaap trek na die buurplaas, springbokke voorsit op die jagveld of 'n witkruis-arend dophou waar hy geruisloos neerswiep om 'n niksvermoedende dassie in sy kloue te gryp.
Voordat ek te ver afdwaal laat ons terugkom na die Bash. Soos gewoonlik met 'n klomp bikers wat so saamkom het die geskerts begin. Ek het hier en daar al van die manne ontmoet en van die manne se stories al êrens op 'n forum raakgelees. Van fietse wat in die middernagtelike ure "gepolish" word en die volgende dag rooi uitdraai manne wat trailers bou vir hul skoeters sodat mamma darem kan saamry en daar nie probleem is met spasie nie, tot manne wat so graag 'n side-car wou hê dat die enigste manier wat hy dit verby SWAMBO gaan kry is om by die berg in Sani-pas af te ry.
Met die aanloop het Allan so bietjie dieper gaan dink en dit goedgedink om iemand in te kry om bietjie oor First Aid met hom, myself en Robin te kom gesels. Ons almal weet die risikos van op 'n motorfiets klim maar tog doen ons dit. Some say it makes you feel alive. FREE. Soos Vin Diesel in Fast & Furious sê: "I live my life a quartermile at a time. For that 10 seconds or less, I'm free." Met die first-aid sessie agter die rug was dit tyd om die skoeters te begin pak.
Vroeg hierdie jaar het ons die vraag gevra oor hoe waar en wanneer en Brian aka daPeeg het gesê ons hou sommer 'n Weskaap ene die jaar. Abrahamskraal het dadelik by my opgekom as 'n geskikte venue aangesien dit ongeveer 400km uit Slaapstad is en net af van die hoofroete wat die Noorde en die Suide met mekaar verbind. 'n Feeskommitee is saamgestel en goukyk is 'n datum vasgemaak en name het so stelselmatig begin invloei.
Intussen het die jaarlikse Soetes & Sop ook op Abrahamskraal plaasgevind en van die manne wat hulle hande in die lug gesit het om die Bash by te woon was so nuuskierig dat hulle 'n nuwe bakkie in Worcester gekoop het, en dit as verskoning gebruik het om af te vlieg Kaap toe, die bakkie op te tel en te kom inloer op Abrahamskraal net om te sien hoe lyk dit!!
Agter die skerms het baie beplanning en heen en weer plaasgevind om dit 'n memorable bash te maak vir almal en om te sorg soveel as moontlik mense kan dit bywoon.
Die aanloop het begin, Whatsapp groep is gestig en stelselmatig het die opgewondenheid begin groei soos die datum nadergekruip het. Die vraag is ge-opper oor t-hemde en plakker vir die Bash en daar het in 'n oogwink 'n paar van die IT manne op die verskillende hobbels in die pad konsentreer en kort voor lank was die hemde-en-plakker probleem iets van die verlede. Tussen Jay en die 2 Brian's laat hulle goed sommer gou gebeur.
My foon het ook begin lui oor manne wat vrae het oor die roetes na die plaas, die venue self asook wat hulle kan verwag en moet saambring etc. Die manne wat die luukse akkommodasie verkies het is ingedeel in kamers en die DORM manne het stelselmatig die saaltjie volgemaak terwyl 'n groot gedeelte manne besluit het hulle gaan kamp. Gelukkig verleen die weer hom meestal die tyd van die jaar na 'n lekker kamp ervaring en lekker sonskyn weer.
Die manne uit die Noorde moet ongelukkig bietjie verder ry en het dus al bietjie vroeër weggespring as ons manne in en om Slaapstad. Planne is gemaak en daar is boekgehou van die manne se vordering so van regoor die land. ALL roads leads to Abrahamskraal!
So bietjie geskiedenis oor die plaas wat ek sommer van die internet afgelaai het:
History of the Farm
Abrahamskraal offers a fascinating history. In the early 1900’s a little bit of gold was discovered on a nearby farm. Mr. Struben, a British citizen, who was involved in gold mining at Pilgrims Rest bought Abrahamskraal in the hope that this area will become the next profitable goldfield.
Unfortunately, this dream never came true. He then employed William van der Bijl and his wife Debora to manage the farm for him. The beautiful gabled Cape Dutch farmhouse, which functions as a luxurious guest house today, was designed and built in 1912 by William. William and his wife Debora developed an interest in their respective fields, paleontology, and botany during their stay on the farm. Both of them made an important contribution towards research in these fields.
In 1945 Dirk van Vuuren bought Abrahamskraal for sheep farming and since then it still belongs to the same family. In the year 2002, Johan and Hestie started renovating the old farmhouse after it was not in use for 30 years. Since then the farmhouse, as well as the farm cottage, serves as guesthouses. An old school building on the farm has also been transformed into a very popular wedding and function venue.
Today the Damara sheep still graze on the healthy Karoo vegetation while many travelers come here to enjoy the serenity of the farm.
My eie geskiedenis met Abrahamskraal kom ook al 'n mooi klompie jare aan. Voor daar enigsins krag op die plaas was en water nog buite op 'n donkie warmgemaak is het ek al my jongman spore hier op die plaas kom los. In "hindsight", op 38-jarige ouderdom is dit juis hierdie ervarings wat my die mens gemaak het wat ek vandag is. Ek probeer ook hierdie ervarings vir my dogtertjie oordra en probeer ook ander mense bekendstel aan dit. Vergun my die geleentheid om so bietjie dieper te raak. Ek het die spesifieke quote al in een van my vorige blogs gebruik maar dit is elke keer nog steeds vir my treffend:
My groot droom is om eendag my eie stukkie grond te hê. Hoef nie groot te wees nie, maar dit moet wees waar ek kan teruggaan na die basiese en die natuur en kan gaan mens raak. Om "HAPPY" te wees het vir elke persoon 'n ander betekenis. Sommige soek 'n stewige bankbalans, vinnige karre, 'n mooi man/vrou, kinders of watookal.
Appel se nuwe liedjie Jagter kom nou so onwillekeurig by my op:
Los vir my daar, daar doer in die bosveld,
Want die lewe begin, waar die teerpad eindig
Onder die ou Moepanie
Voel dit Heilig
Los vir my daar, want daar is ek veilig
Ek wil die oggend begin, met 'n blik vol koffie
En in die aand gaan bad, onder die hitte van 'n donkie
Ek is jagter, ek het my siel in die bos verloor, en in die vol maan opgespoor
Tussen die guarrie bos, waar die Kudu spook en 'n jakkals tjank soos 'n geweerskoot
Ek is jagter Vat my bosveld toe
Ek is jagter Vat my bosveld toe
Waar 'n bosveld is, daar lê my hart,
Langs 'n rooi grondpad en hakkiesdraad
By die ou plaashek, dis waar ek sal wag,
Dis waar die manne bymekaar kom, so begin die jag
Want dis hier waar jy, my kan neer lê,
waar ek lang geprekke met die Oubaas het.
As daar, soos in my geval, so bietjie boere-bloed deur jou are druis, dan raak jy mens as jy in die veld is, met 'n trop skaap trek na die buurplaas, springbokke voorsit op die jagveld of 'n witkruis-arend dophou waar hy geruisloos neerswiep om 'n niksvermoedende dassie in sy kloue te gryp.
Voordat ek te ver afdwaal laat ons terugkom na die Bash. Soos gewoonlik met 'n klomp bikers wat so saamkom het die geskerts begin. Ek het hier en daar al van die manne ontmoet en van die manne se stories al êrens op 'n forum raakgelees. Van fietse wat in die middernagtelike ure "gepolish" word en die volgende dag rooi uitdraai manne wat trailers bou vir hul skoeters sodat mamma darem kan saamry en daar nie probleem is met spasie nie, tot manne wat so graag 'n side-car wou hê dat die enigste manier wat hy dit verby SWAMBO gaan kry is om by die berg in Sani-pas af te ry.
Met die aanloop het Allan so bietjie dieper gaan dink en dit goedgedink om iemand in te kry om bietjie oor First Aid met hom, myself en Robin te kom gesels. Ons almal weet die risikos van op 'n motorfiets klim maar tog doen ons dit. Some say it makes you feel alive. FREE. Soos Vin Diesel in Fast & Furious sê: "I live my life a quartermile at a time. For that 10 seconds or less, I'm free." Met die first-aid sessie agter die rug was dit tyd om die skoeters te begin pak.
